สรณทุกนเหตุสเหตุกทุกนสรณทุกนเหตุนสเหตุกทุกะ

(100. สรณทุกะ 6. นเหตุสเหตุกทุกะ)

ปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

1. เหตุปัจจัย

นเหตุสเหตุกบท

[1163] 1. ธรรมที่ไม่ใช่เหตุธรรม และไม่ใช่สเหตุกธรรม
ที่ไม่ใช่สรณธรรม อาศัยธรรมที่ไม่ใช่เหตุธรรม แต่เป็นสเหตุกธรรม
ที่เป็นสรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี 1 วาระ.
2. ธรรมที่ไม่ใช่เหตุธรรม และไม่ใช่สเหตุกธรรม
ที่ไม่ใช่สรณธรรม อาศัยธรรมที่ไม่ใช่เหตุธรรม แต่เป็นสเหตุก-
ธรรม ที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี 1 วาระ.

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

[1164] ในเหตุปัจจัย มี 2 วาระ ฯลฯ

นเหตุอเหตุกบท

[1165] 1. ธรรมที่ไม่ใช่เหตุธรรม และไม่ใช่อเหตุกธรรม
ที่ไม่ใช่สรณธรรม อาศัยธรรมที่ไม่ใช่เหตุธรรม แต่เป็นอเหตุกธรรม
ที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

[1166] ในเหตุปัจจัย มี 1 วาระ ฯลฯ
สรณทุกนเหตุสเหตุกทุกนสรณทุกนเหตุนสเหตุทุกทุกะ จบ

สรณทุกจูฬันตรทุกนสรณทุกจูฬันตรทุกะ

(100. สรณทุกะ 7.-13. จูฬันตรทุกะ)

ปัญหาวาระ

อนุโลมนัย

1. อารัมมณปัจจัย

อัปปัจจยบท

[1167] 1. อัปปัจจยธรรม ที่เป็นอรณธรรม เป็นปัจจัยแก่
ธรรมทีไม่ใช่อัปปัจจยธรรม ที่ไม่ใช่สรณธรรม ด้วยอำนาจของ
อารัมมณปัจจัย

อสังขตบท

1. อสังขตธรรมที่เป็นอรณธรรม เป็นปัจจัยแก่
ธรรมที่ไม่ใช่อัปปัจจยธรรม ที่ไม่ใช่สรณธรรม ด้วยอำนาจของ
อารัมมณปัจจัย

สนิทัสสนบท

1. สนิทัสสนธรรม ที่เป็นอรณธรรม เป็นปัจจัยแก่
ธรรมที่ไม่ใช่สนิทัสสนธรรม ที่ไม่ใช่อรณธรรม ด้วยอำนาจของ
อารัมมณปัจจัย